سجاد باقري

مشخصات

سجاد باقري
وبلاگ : كامپيوتر عجب شير
پارسي يار : كامپيوتر عجب شير

نام: سجاد باقري
نام مستعار: ياشار
جنسيت: مرد
استان محل سكونت: آذربايجان شرقي
شهر: تبريز
زبان: فارسي
تاريخ تولد: 11 / بهمن / 1367
سن : 35 سال و 11 ماه و 29 روز
تاريخ عضويت: 89/1/10
سن وبلاگ : 14 سال و 10 ماه و
وضعيت تاهل: مجرد
تحصيلات: ليسانس
وزن: 78
قد: 185

درباره خودم: كامپيوتر دانشگاه پيام نور عجب شير
توضيح: دل نوشته هاي دکتر علي شريعتي وقتي كبوتري شروع به معاشرت با كلاغها مي كند پرهايش سفيد مي ماند، ولي قلبش سياه ميشود. دوست داشتن كسي كه لايق دوست داشتن نيست اسراف محبت است. دل هاي بزرگ و احساس هاي بلند، عشق هاي زيبا و پرشكوه مي آفرينند. اما چه رنجي است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زيبايي ها را تنها ديدن و چه بدبختي آزاردهنده اي است تنها خوشبخت بودن! در بهشت تنها بودن سخت تر از كوير است. وقتي خواستم زندگي کنم، راهم را بستند.وقتي خواستم ستايش کنم، گفتند خرافات است.وقتي خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتي خواستم بخندم، گفتند ديوانه است.دنيا را نگه داريد، ميخواهم پياده شوم. منبع: E-Mail دريافتي تکلمه: يک عکس کمياب از دکتر شريعتي به نقل از مداد رنگي:
بهترين حرف: گفتاري از گاندي من مي‌‌توانم خوب، بد، خائن، وفادار، فرشته‌خو يا شيطان‌ صفت باشم ، من مي توانم تو را دوست داشته يا ازتو متنفر باشم، من مي‌توانم سکوت کنم، نادان و يا دانا باشم، چرا که من يک انسانم، و اين‌ها صفات انسانى است. و تو هم به ياد داشته باش:من نبايد چيزى باشم که تو مي‌خواهى ، من را خودم از خودم ساخته‌ام، تو را ديگرى بايد برايت بسازد و تو هم به ياد داشته باش منى که من از خود ساخته‌ام، آمال من است، تويى که تو از من مي سازى آرزوهايت و يا کمبودهايت هستند. لياقت انسان‌ها کيفيت زندگى را تعيين مي‌کند نه آرزوهايشان و من متعهد نيستم که چيزى باشم که تو مي‌خواهى و تو هم مي‌توانى انتخاب کنى که من را مي‌خواهى يا نه ولى نمي‌توانى انتخاب کنى که از من چه مي‌خواهى. مي‌توانى دوستم داشته باشى همين گونه که هستم، و من هم. مي‌توانى از من متنفر باشى بى‌هيچ دليلى و من هم ، چرا که ما هر دو انسانيم. اين جهان مملو از انسان‌هاست ، پس اين جهان مي‌تواند هر لحظه مالک احساسى جديد باشد. تو نمي‌توانى برايم به قضاوت بنشينى و حکمي صادر کني و من هم، قضاوت و صدور حکم بر عهده نيروى ماورايى خداوندگار است. دوستانم مرا همين گونه پيدا مي کنند و مي‌ستايند، حسودان از من متنفرند ولى باز مي‌ستايند، دشمنانم کمر به نابوديم بسته‌اند و همچنان مي‌ستايندم، چرا که من اگر قابل ستايش نباشم نه دوستى خواهم داشت، نه حسودى و نه دشمنى و نه حتي رقيبى، من قابل ستايشم، و تو هم...... يادت باشد اگر چشمت به اين دست نوشته افتاد به خاطر بياورى که آن‌هايى که هر روز مي‌بينى و مراوده مي‌کنى همه انسان هستند و داراى خصوصيات يک انسان، با نقابى متفاوت، اما همگى جايزالخطا. اگر انسان‌ها را از پشت نقاب‌هاى متفاوتشان شناختى، نامت را انسانى باهوش بگذار